جمع آوری اطلاعات و تحلیل آسیب پذیری(تست نفوذ قسمت سوم)

جمع آوری اطلاعات در تست نفوذ

مرحله بعدی در تست نفوذ، جمع آوری اطلاعات است. در طی این مرحله، منابع اطلاعاتی در دسترس را آزادانه تحلیل می‌کنید. این فرآیند به عنوان جمع آوری اطلاعات منبع باز (OSINT) شناخته شده است. همچنین از ابزارهایی مانند اسکنر‌های پورت استفاده می‌کنید تا بدانید چه سیستم‌هایی در اینترنت یا شبکه داخلی و همچنین چه نرم افزار در حال اجرایی وجود دارد.

جمع آوری اطلاعات

مدل سازی تهدید در تست نفوذ

بر اساس دانش حاصل شده در مرحله جمع‌آوری اطلاعات در تست نفوذ ما در جایگاه مهاجمان فکر می‌کنیم و ، ما به سمت مدل‌سازی تهدید حرکت می‌کنیم. در تست نفوذ ما در جایگاه مهاجمان فکر می‌کنیم و برنامه‌های حمله را براساس اطلاعاتی که جمع‌آوری کرده‌ایم، توسعه می‌دهیم. به عنوان مثال، اگر مشتری نرم افزار اختصاصی را توسعه دهد، یک مهاجم می‌تواند این سازمان را از طریق دسترسی به سیستم‌های توسعه داخلی خود، که در آن کد منبع توسعه یافته و تست شده، و فروش اسرار تجاری شرکت به یک شرکت رقیب، از بین ببرد. براساس اطلاعاتی که در جمع‌آوری اطلاعات در تست نفوذ ما در جایگاه مهاجمان فکر می‌کنیم و به دست آورده‌‌ایم، استراتژی‌هایی برای نفوذ به سیستم‌های مشتری ایجاد می‌کنیم.

تحلیل آسیب پذیری در تست نفوذ

بعد از مرحله فوق در تست نفوذ، تسترهای نفوذ فعالانه به کشف آسیب‌پذیری‌ها می‌پردازند تا مشخص شود که چگونه استراتژی‌های بهره‌برداری آنها ممکن است موفق باشد. بهره‌برداری‌های ناموفق می‌تواند سرویس‌ها را از کار بیندازد، هشدارهای تشخیص نفوذ را تنظیم کند و در غیر این صورت شانس بهره‌برداری موفقیت را از بین ببرد.

تحلیل آسیب پذیری

اغلب در این مرحله از تست نفوذ، تسترهای نفوذ، اسکنر آسیب‌پذیری را اجرا می‌کنند که از پایگاه‌های داده‌ی آسیب‌پذیر و یک سری از چک‌های فعال استفاده می‌کنند تا بهترین حدس را در مورد آسیب‌پذیری‌های موجود در یک سیستم مشتری نشان دهند. اما هر چند که در تست نفوذ اسکنر آسیب‌پذیری ابزار قدرتمندی است، آنها نمی‌توانند به طور کامل جایگزین تفکر انتقادی شوند. بنابراین در این مرحله، تحلیل دستی را اجرا کرده و نتایج خود را بازنگری می‌کنیم.