تست وب سرویس: الگوی محاسبات سرویس گرا (SOC) امکان تعامل سیستم های کامپیوتری با یکدیگر را فراهم می سازد. SOC اجازه می دهد اپلیکیشن های توزیع شده، مستقل از بستر پیاده سازی با یکدیگر ترکیب شوند و لذا هزینه ها کاهش پیدا کرده و توسعه سیستم ها نیز راحت تر و سریع تر می گردد. در حال حاضر وب سرویس ها به دلیل عدم وابستگی به پلتفرم یا زبان برنامه نویسی یکی از پذیرفته شده ترین تکنولوژی های مبتنی بر سرویس هستند. در هر حال وب سرویس نیز چالش هایی دارد. برای مثال، تست client-side وب سرویس به دلیل ماهیت پیچیده وب سرویس و عدم دسترسی به کد منبع از تست دیگر نرم افزارهای سنتی سخت تر است. در این مقاله به بررسی تاریخچه تست وب سرویس، نقاط ضعف و قوت استراتژی های تست وب سرویس و شناسایی مسائل برای اقدامات آتی می پردازیم. تست وب سرویس شامل تست عملکردهای اصلی وب سرویس، تست تعامل پذیری وب سرویس، تست کارایی شامل تست بار و فشار، تست امنیت و غیره می باشد.
1.ایجاد موارد آزمون (Test-Case) تست وب سرویس
براساس استانداردهای تست IEEE، مورد آزمون عبارت است از "مشخصات ورودی های تست، نتایج مورد انتظار و شرایط اجرا برای هر آیتم تست". بنابراین برای ایجاد موارد آزمون ابتدا باید ورودی های آزمون را ایجاد نمود. برای ایجاد ورودی های تست باید به سیستمی که می خواهیم تست کنیم توجه نموده و با بررسی مواردی از جمله رفتار سیستم، مشخصات سیستم، سورس کد، نیازمندی های سیستم و غیره ورودی های تست را به دست آوریم. در تست وب سرویس ها، از دو روش تست مبتنی بر مشخصات (specification-based) و مبتنی بر مدل (model-based) برای تولید ورودی های آزمون استفاده می شود.